مواد لازم:

- عینک دودی گل درشت، یک عدد

(داشتن یک عینک زاپاس هم در صورت ازدحام جمعیت و از بین رفتن اولی، کار عاقلانه‌ای است)

- شال گردن، یک عدد

(رنگ شال اصولا مهم نیست، مهم پیچش آن دور گردن است بدون توجه به فصل سال)

- کلاه، یک عدد

(داشتن کلاه از ضروریات است و نداشتن آن به معنی نافهمی شماست!)

- همراه به مقدار لازم

(توجه داشته باشید، همراهان شما باید تیپ شان متفاوت از شما باشد تا آنها توی چشم نباشند)

- آب معدنی، دستمال کاغذی و سیگار در صورت لزوم

چگونه رفتار کنید؟

* حواستان باشد شما اصلا نباید اشک بریزید، هم صورت تان خراب می‌شود و هم زیر عینک دودی معلوم نمی‌شود. اما دائم باید قیافه آدم‌های متفکر را بگیرید و توی افق زل بزنید گویا دارید با روح آن مرحوم مستقیم و فیس تو فیس گپ می‌زنید البته شما شنونده‌اید و بیشتر دقت می‌کنید!

* کشیدن آه حسرت از نهان دل را در مقابل دوربین عکاسان فراموش نکنید. همزمان سرتان را هم تکان بدهید تا تاثیر این آه بیشتر بشود، مهم نیست که شما حتی نام هنرمند را هم بلد نیستید، مهم حضور حداکثری شماست.

* به همراهان تاکید کنید، دائم راه را برای شما باز کنند و مراقب شما باشند. درست است که شما هیچی نیستید اما مهم است که شما در این جمع مهم جلوه کنید، شاید بالاخره دوربینی هم سمت شما چرخید.

* از نزدیک شدن به خانواده و به خصوص مادر مرحوم نیز خودداری کنید، معلوم نیست بعدا با فتوشاپ چه بلایی سر آدم بیاورند!

* موبایل و یک کیف دستی را با هم در یکی از دست‌ها بگیرید و از خود دور نکنید، مبادا موبایل‌تان را در جیب بگذارید، شما آدم مهمی هستید و هر لحظه ممکن است کسی به شما زنگ بزند و برای همین گوشی شما که باید خیلی درشت باشد، در دست شما باید دیده شود. از هندز فری استفاده نکنید که خیلی خز است! همراهان باید از هندز فری استفاده کنند.

* نقاط استراتژیک را نشان کنید و سعی کنید از کانون حضور توده مردم، فاصله بگیرید و خود را بی علاقه به دوربین و جایگاه نشان بدهید. کمی بالاتر از مردم یا دورتر از آنها جای خوبی است.

* پشت سر یک هنرمند پیشکسوت جاگیر شوید و او را ول نکنید، منتها حواستان باشد اصلا خودتان را علاقمند به آن هنرمند نشان ندهید و تنها در قاب تصویر کنار او باشید، همین کافی است.

* خانم‌ها یادشان باشد، در مراسم ختم، باید تازه ترین تیپ خود را ارائه کنند و انگار به عروسی می‌روند با یک تفاوت به جای رنگ‌های شاد، مشکی بپوشند!

* هر چند دقیقه یکبار به شکل آهسته و در گوشی بدون استفاده از دست با همراهان به صورت سر تو سر حرف بزنید طوری که باقی خیال کنند دارید خاطرات خود را با آن مرحوم مرور می کنید.

* اگر کراوات دارید، بد نیست بزنید البته بین کارشناسان اختلاف است که کراوات خوب است یا نه.

* اگر اتفاقی دوربینی خبرنگاری چیزی روبرویتان سبز شد با حفظ خونسردی، جمله «دیگر چنین هنرمندی به دنیا نخواهد آمد» را بگویید و بعد به دولت و صداوسیما و بیست و سی و...کلی فحش بدهید.

* گاهی از همراهان بخواهید از شما امضا بخواهند و شما در پاسخ به آنها تشر بزنید: عزیز دلم اینجا که جایش نیست!
و...